U teoriji i rješavanju izmjeničnih mreža radi jednostavnosti upotrebljava se fazorski račun. Njegova svrha je pojednostavljenje algebarskih jednadžbi. Osnova transformacije je fazor – veličina određena amplitudom i faznim pomakom pri određenoj frekvenciji. Monoharmonijska funkcija se shodno tomu prikazuje kompleksnim brojevima u računu, a vektorom u grafičkom prikazu. Pri tome se definiraju fazori struja i napona u izmjeničnoj mreži.

Voditelji:

ZES - A. Brandis